เมห์เหม็ดที่ 5 เรซาด (ออตโตมันเติร์ก: محمد خامس Meḥmed-i ẖâmis, ตุรกี: Beşinci Mehmet Reşat หรือ Reşat Mehmet) (2 พฤศจิกายน 1844 – 3 กรกฎาคม 1918) เป็นสุลต่านรัชกาลที่ 35 และรองสุดท้ายแห่ง จักรวรรดิออตโตมัน (ค.  1909  –  1918) เป็นพระราชโอรสในสุลต่านอับดุล เมจิดที่ 1.[1] ภายหลังพระอนุชาต่างพระชนนีรับราชสมบัติทรงนามว่าสุลต่านเมห์เหม็ดที่ 6 9 ปีของพระองค์ได้รับการจดจำในการแยกตัวของดินแดนในจักรวรรดิในภูมิภาคแอฟริกาเหนือและ หมู่เกาะโดเดกาเนส, รวมถึง รอดส์ ในสงครามอิตาลี-ตุรกี การเสียดินแดนฝั่งยุโรปเกือบทั้งหมด ส่วนตะวันตกของคอนแสตนติโนเปิล (ปัจจุบัน อิสตันบุล) ในสงครามบอลข่านครั้งที่ 1, การนำพาจักรวรรดิเข้าร่วมสงครามโลกครั้งที่ 1[2]ในค.ศ. 1914, ซึ่งเป็นส่วนให้จักรวรรดิถึงกาลอวสาน